Παρθένος Μαρία – σύμβολο και βίωμα
Η γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου είναι η γιορτή που ανέκαθεν αντιμετωπιζόταν ως μία μεγάλη γιορτή από τους Έλληνες. Το Άγιο Όρος επίσης ονομάζεται «το Περιβόλι της Παναγίας» και αυτά δείχνουν ότι οι Έλληνες είχαν πάντα μια ιδιαίτερη σχέση με την λατρεία της Παναγίας. Ο αφουγκρασμός αυτού του γεγονότος μας οδηγεί στα βάθη της αρχαιότητας. Τότε που λατρευόταν η θεά Μητέρα που αργότερα στα γνωστά μας σήμερα μυστήρια (πχ Ελευσίνεια) η λατρεία μεταφέρθηκε στο πρόσωπο αρχικά της θεάς Αρτέμιδας και στην συνέχεια της θεάς Δήμητρας. Μια ικανοποιητική προσέγγιση του θέματος θα απαιτούσε να γραφτούν πολλά βιβλία, αλλά εδώ θα δώσουμε μερικά σημεία που θεωρούμε ότι βοηθούν στην σημερινή ενδοσκόπηση και που σχετίζονται με τις αντιλήψεις της Εσωτερικής Αστρολογίας που αποτελεί το αντικείμενο αυτής της ομάδας.
Η Παρθένος Μαρία είναι σύμβολο της φάσης της νοητικοποίησης της ανθρωπότητας και αποτελεί στα σημερινά δεδομένα, μία σύνθεση του κόσμου της θεάς Αρτέμιδας και της θεάς Δήμητρας. Φυσικά είναι μια γήινη θνητή γυναίκα και αυτό σχετίζεται με την εποχή μας, κατά την οποία απαιτείται να γειωθούν στα ανθρώπινα μέτρα, οι αρχές του θεϊκού κόσμου και να αναληφθούν πλέον οι ανάλογες ευθύνες από τους θνητούς ανθρώπους.
Η αγνότητα της Μαρίας ήταν αναγκαία για να μπορέσει να ενσαρκωθεί ένα Ον σαν τον Ιησού, που έμελλε να τελέσει τα θεία Έργα του ανθρώπου, μπροστά στα μάτια όλης της ανθρωπότητας και στο θνητό επίπεδο. Ο Χριστός είναι το Πνεύμα και αυτό που πρώτο Διακρίνει την Παρουσία του Πνεύματος είναι η Ψυχή. Η αναγκαιότητα ύπαρξης της Παρθένου Μητέρας, δείχνει την αναγκαιότητα ύπαρξης της Αγνής Ψυχής, καθώς μόνο αυτή μπορεί να έλθει σε επαφή με τον Χριστο-Πνεύμα και μάλιστα να γίνει η Μητέρα του διαθέτοντας του τις υπηρεσίες της, που μέσα σ’ αυτές είναι και η δυνατότητα ενσάρκωσης. Διότι η διαδικασία της ενσάρκωσης ανήκει στην δικαιοδοσία και τον κύκλο ύπαρξης της Ψυχής. Ουσιαστικά λοιπόν ο συμβολισμός της Παρθένου Μητέρας του Χριστού πρέπει να ανακαλυφθεί μέσα μας και η αναφερθείσα νοητικοποίηση της ανθρωπότητας απαιτείται, καθώς η νόηση είναι η πιο συγγενής ποιότητα προς την ψυχή.
Για να έλθουμε σε επαφή με το θείο εν ημίν Πνεύμα χρειάζεται πρώτα να προετοιμάσουμε το έδαφος, την μήτρα που θα το θρέψει, θα το στηρίξει και θα το ενδύσει ανοίγοντας έτσι τον δρόμο προς την γείωση του. Τον δρόμο της ολοκληρωτικής θείας Σύνθεσης των τριών πόλων του ανθρώπου που είναι Σώμα – Ψυχή – Πνεύμα. Είναι η ανώτατη επιδίωξη όλων των ανθρώπων, είτε αυτό το εκφράζουν μέσα από μορφικά περιορισμένες στον χρόνο λατρείες, είτε από την φιλοσοφική οδό και τις διαδικασίες της κάθαρσης και της αυτογνωσίας, όπως και αυτές διαμορφώνονται σε κάθε χρονική περίοδο, κρατώντας όμως όλες ένα κοινό υπόβαθρο.
Στον δρόμο μας προς το Πνεύμα – Χριστό, πρώτα πρέπει να βρούμε μέσα μας και να εγκαθιδρύσουμε την Αγνή Μητέρα, την Αγνή Ψυχή. Μόνο μία αγνή ψυχή μπορεί να δει τον θείο κόσμο και να έλθει σε ζώσα και λειτουργική επαφή με τον αντιπρόσωπο του τον Χριστό, ώστε να μπορέσει να συμμετάσχει στον Θείο Κόσμο της Μονάδας που έχει Τριαδική Υπόσταση. Αυτές είναι πανάρχαιες τοποθετήσεις που ακολουθούνταν από τους αναζητητές της Αλήθειας, σε όλες τις εποχές και όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Σε μας αυτές οι θέσεις αποτελούσαν πάντα το βαθύτερο μυητικό περιεχόμενο τόσο των Πυθαγορείων, όσο και των άλλων μυστηριακών ρευμάτων. Η διαφορά που υπάρχει είναι, ότι στις μέρες μας έχουν αλλάξει οι συνισταμένες και βρισκόμαστε σε άλλη φάση του Κοσμικού Θείου Σχεδίου για την Ανθρωπότητα. Εκείνο που κάποτε ήταν μυστικό και διδασκόταν στα μυστήρια, σήμερα βγαίνει όλο και περισσότερο στο φως. Είμαστε στην φάση που όλα γίνονται γνωστά και θα διαλαλούνται από τις στέγες των σπιτιών, όπως αναφέρεται και στο Ευαγγέλιο. Ο Ιησούς εργάστηκε ακριβώς σε αυτό το σχέδιο, από το επίπεδο του ως Χριστός-Πνεύμα, αφού έζησε σε πλήρη Ένωση Σώματος-Ψυχής-Πνεύματος, γινόμενος ικανός να επιτρέψει στο θείο Πνεύμα να γειωθεί μέσα στο θνητό ανθρώπινο Σώμα.
Η Παρθένος Μαρία μέσα μας εγκαθιδρύεται με την Παρθενία της Ψυχής μας, η οποία τότε και μόνο τότε αφού έχει εξαγνιστεί και είναι Αγνή και Παρθένος απέναντι στο λάθος και το μη αγαθό, θα γίνει ικανή να Διακρίνει πλήρως τον κόσμο του Πνεύματος και θα γίνει η κατάλληλη Μήτρα και Τροφός Του. Αυτό το σημαινόμενο είναι το βιωματικό περιεχόμενο των γεγονότων που εκτυλίχθηκαν στην ζωή του Ιησού και στο διηνεκές εκτυλίσσονται μέσα στους ανθρώπους που φθάνουν στην συμβολική και ουσιαστική βίωση των Εμπειριών της Ζωής του Υπέρτατου Μύστη Ιησού.
Ο συμβολισμός και η λειτουργικότητα της Παρθένου Μαρίας είναι ακριβώς στην σημερινή μας εποχή το σύμβολο και το περιεχόμενο του ζωδίου της Παρθένου. Στο ζώδιο της Παρθένου πρέπει να λειτουργήσει η υπέρτατη Διάκριση και να αναγνωριστεί το εν ημίν Πνεύμα. Ο εκπαιδευόμενος στο ζώδιο της Παρθένου δεν θα μπορέσει να συγχωρήσει τον εαυτό του ποτέ όταν γίνεται υλιστικά δούλος άλλης πηγής εκτός του Πνεύματος. Αυτό ουσιαστικά στο οποίο μαθητεύει είναι στο να μπορέσει να γίνει Παρθένος στην Ψυχή και έτσι θα καταφέρει να ολοκληρώσει την Μαθητεία του ζωδίου αυτού.
Το ζώδιο της Παρθένου είναι το ζώδιο Ψυχής της Ελλάδας και έτσι αυτό μας δίνει μια βαθιά διαισθητική εικόνα και διασύνδεση με το γιατί οι Έλληνες έχουν τόση λατρεία προς την Παρθένο Μαρία. Πρόκειται για βαθιές μνήμες, κοσμικούς αφουγκρασμούς, και κοινά μονοπάτια που συντονίζονται και συνδονούνται γεννώντας αυτές τις Εκλεκτικές Συγγένειες.
Το ζώδιο της Παρθένου είναι αλήθεια πολύ λίγο γνωστή πως σχετίζεται στο βάθος του με την Θεία Δικαιοσύνη. Διότι η εφαρμογή της δικαιοσύνης στην αναγνώριση και στήριξη του πνεύματος, είναι ο πρωταρχικός παράγοντας κάθε άλλης δικαιοσύνης. Διότι το Δίκαιο είναι το Πνεύμα να κατέχει την υπέρτατη θέση στις καρδιές και τις ζωές όλων. Σε αυτό το σημείο έρχεται και γίνεται κατανοητή η συσχέτιση του ζωδίου της Παρθένου με την Αστραία κατά την αρχαιότητα. Έχουμε σε άλλο άρθρο μας αναφερθεί περισσότερο στο θέμα και ο ενδιαφερόμενος θα βρει το κείμενο εδώ.
Τέλος ως ένδειξη της συμμετοχής της λειτουργικότητας της θείας Δικαιοσύνης που είναι η τοποθέτηση του Χριστού στο βάθρο όλων των σκέψεων και δράσεων μας, έρχεται και τοποθετείται ως ιεραρχικός κυβερνήτης του ζωδίου της Παρθένου ο πλανήτης Δίας. Αυτό περιέχει βαθείς συμβολισμούς και σχέσεις με τους Έλληνες που είχαν τον Δία ως πατέρα θεών και ανθρώπων και που έφτιαξε το σχέδιο επαναφοράς του ανθρώπου μετά την πτώση του από το Χρυσούν Γένος και την απομάκρυνση εξ αυτού της Αστραίας από την Γη μας. Η Παρθένος Μαρία και ο Ιησούς Χριστός δε, είναι οι καθοδηγητές της σημερινής φάσης της ανθρωπότητας και εκφράζουν αυτά που σήμερα πρέπει να γίνουν. Μην ξεχνάμε ότι ο Χριστός θα ξαναέλθει και δεν θα έχει φυσικά την ίδια μορφή και σύμβολα να μας μεταδώσει, αφού οι μορφές είναι φθαρτές. Ας είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό!